Lýðfræðileg ráðgáta hefur vakið undrun hagfræðinga í Kína upp á síðkastið. Annars vegar hafa lífslíkur aukist. Á hinn bóginn eykur öldrun drauga skorts á vinnuafli þegar hagkerfið reynir að hrista af sér COVID-áhrifin sem og mýgrútur annan mótvind innanlands og erlendis til að koma á stöðugleika í vexti og sækjast eftir uppfærslu neyslu og hágæðaþróun.
Til að tryggja öldrun og „djúpa öldrun“ – það er að segja að 14 prósent íbúanna sem eru 65 ára eða eldri – skaða ekki vöxt heldur hjálpa honum, einbeita sér sérfræðingar að því að breyta mótlæti í tækifæri.
Þannig er reynt að virkja marga milljarða dollara möguleika í lífeyris- og eignastýringarvörum fyrir aldraða, sem vekur vonir um að þetta muni á endanum leiða til nýstárlegrar nýtingar auðlinda, þar á meðal mannauðs, og styðja við langtímahagvöxt.
Frá almennu sjónarhorni ber hækkandi lífslíkur vitni um bætta læknisþjónustu, matvælaöryggi, lífsgæði og fjölgun líkamsþjálfunar.
Kína er nú hærra meðal efri meðaltekjulanda hvað varðar helstu heilbrigðisvísa, sagði Mao Qun'an, forstöðumaður skipulags- og upplýsingadeildar framkvæmdastjórnarinnar. Í Kína eru lengri lífslíkur hins vegar samhliða öldrun og djúpri öldrun.
Gögn sem National Bureau of Statistics gaf út í lok janúar sýndu að fólk 60 ára og eldri var 18,9 prósent, eða um 267 milljónir, af íbúa Kína (1,413 milljarðar í lok árs 2021). Þeir sem eru 65 ára og eldri voru 14,2 prósent, eða meira en 200 milljónir, íbúanna í lok síðasta árs.